Kavel: Open Spanbroeker Sjoelkampioenschappen voor duo’s
Datum: vrijdag 19 januari 2024
Aantal deelnemers: 16 duo’s
Aangeboden door: Bestuur De Gemeenschapsveiling
Het was iets na middernacht toen Thijs Leek een steen door het poortje van de 4 schoof en daarmee aan alle onzekerheid een einde maakte: niet Monique van Teunenbroek en Margriet Kraakman wonnen de Beker met de Lelijke Oren, maar de beker staat een jaar bij de familie Leek in de boekenkast.
De 15e editie van de Open Spanbroeker Sjoelkampioenschappen was er weer een van hoog niveau met, net als voorgaande jaren, heel veel verrassingen. Reputaties sneuvelden net zo hard als dat zij werden gevestigd.
De winnaars van vorig jaar, Perry Schuit en Boyd Beemster, leken na de poulefase te laten zien dat zij de vorm van vorig jaar weer te pakken hadden. Met kop en schouders wonnen zij poule B, volgens de aanwezige kenners duidelijk de betere poule. Hun topscore in de 6e ronde van 251 punten staat in de top 5 van hoogste scores ooit. Een walk-over in de 8e finale op het duo Frank Appel / Sander Groot was geen verrassing, dit duo was duidelijk de zwakste van de 16 aanwezige finalisten. Meedoen bleek voor hen belangrijker dan winnen.
Zeer verrassend was het dan ook wel dat zij in de kwartfinale ten onder gingen tegen duo Marius Boon / Norbert Hameeteman. Een getergde Marius bewees het ongelijk van de voorspellingen. Een zware functie als Prins Carnaval bleek heel goed te combineren met een topprestatie bij dit kampioenschap. Het duo kon in de halve finale echter niet op tegen Monique en Margriet. Met name Monique was een maatje te groot voor de heren, uitgerekend in de halve finale legde zij de hoogste score van de avond op de sjoelbak (125 punten).
De vierde halve-finalisten, Thomas Kuin en Tim Welling, bleken de sensatie van de avond. Waren zij in de poulefase nog slechts middenmoters. Waar zij in de 8e finale nog zwijmelden langs de afgrond (een sjoel-out na een gelijke stand tegen Bram en Cor Groenland bracht hen de overwinning), daarna wonnen ze overtuigend van Mark Groot en Dennie Wittenberg (eerste in poule A). De halve finale tegen de latere winnaars werd hun Waterloo.
Zoals gezegd: er sneuvelden weer vele reputaties dit jaar. Wat te denken van Bas van Teunenbroek en Frank Dekker. Na twee verloren finales op rij, leken zij, na raadpleging van een sportpsycholoog, klaar voor een nieuwe finale. Niets was minder waar. Al in de poulefase ging het al zeer moeizaam, in de 8e finale tegen Tim Braas / Martha de Jong was het hard werken om in de kwartfinale tegen team Leek ten onder te gaan. Daarmee aantonend dat de poulefase iets anders is dan de knock-outrondes. In de poulefase boekten zij nog een aansprekende overwinning op team Leek.
Ook Ruben Snoek kon zijn reputatie niet waarmaken. Al jaren worstelt hij met zijn keuze van sjoelpartner. Waar Ruben nog subtiel zijn stenen neerlegt, leek zijn maat van dit jaar Jurriaan Kok het van brute kracht te moeten hebben. Een gebroken sjoelschijf was het resultaat. Wedstrijdleider Ton Koelemeijer leek te moeten overgaan tot een schorsing van dit duo, streek zijn hand over het hart. Gelukkig voor de organisatie sneuvelden Snoek / Kok in de 8e finale. Het zou bij één gebroken schijf blijven.
Een team waar we de komende jaren nog veel van mogen verwachten is dat van Priscilla Kulsdom / Kristiejan Groen. Zeer beheerst speelden zij zich door de poulefase om na een toch wel makkelijke overwinning op Arnold Konijn / Annemiek Kunis in de kwartfinale strijdend ten onder te gaan.
Al met al dus weer een meer dan geslaagd evenement. Veel talenten hebben geproefd aan spelen op hoog niveau (duo Koopman / Boon, duo Vlaar / Groot) en weten wat hen te doen staat: meters maken. Duo Mulder weet dat zij volgend jaar met een betere voorbereiding en met iets meer geluk verder kunnen komen dan de 8e finale. In potentie is dit een topteam.
Over de sjoelbakken niet dan lof. Chef Sjoelbak Frank Dekker had zijn uiterste best gedaan de bakken op topkwaliteit te prepareren. Voordeel was natuurlijk voor hem de perfecte nieuwe sjoelarena van Vroeg of Laat. Waar voorgaande jaren bierviltjes onder de bakken nodig waren om deze waterpas te krijgen, konden de bakken dit jaar zonder problemen worden neergelegd.
De wisselbeker staat een jaar op het Wuiver. Ton en Thijs Leek piekten op de juiste momenten, toonden een constante vorm zonder uitschieters. Ook zo kan je dus de Open Spanbroeker SjoelKampioenschappen voor duo’s winnen. Er is nog hoop voor sjoelend Spanbroek.
Lees HIER het bericht in het Noordhollands Dagblad.